သံသရာႀကိဳး၀ိုင္း

သံသရာႀကိဳး၀ိုင္း

-တီအသား
ငါး၀ါးၿမိဳ
-ငါးအသား
လူ၀ါးၿမိဳ
-လူအသား
ေျမ၀ါးၿမိဳ
-ေျမကိုေတာ့
တီေကာင္ၿမိဳသတဲ့
-အို ...။

ခိုင္ၿမဲေက်ာ္စြာ
ဒီေရစီးသံ၊အမွတ္(၅)

`အက္ေဆး´ ဆိုတာ ဘာလဲ။

အက္ေဆး (ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္)

`အက္ေဆး´ ဆိုတာ ဘာလဲ။

ကမၻာ့ `အက္ေဆး´ ဖခင္သည္ မီရွယ္ေမာန္တိန္း [Michel Eyquem de Montaigne (1533-92)] ျဖစ္သည္ဟု ဆရာစဥ္သမားစဥ္ အမွတ္အသားရွိသည္။ သူကြယ္လြန္ခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀၈ ႏွစ္ရွိၿပီ။ ထိုမွ်အထိ ဆြဲဆန္႔လွ်င္ ရွည္လ်ားေလးလံေပသည္။ သိမီသေလာက္က ျဖတ္ေျပာပါမည္။
ေက်ာင္းစာသင္ခန္းအတြင္းမွာ သင္ခန္းစာအျဖစ္ `စာစီစာကံုး´ ဟု ရွိသည္။ အမ်ားသိၿပီးျဖစ္၏။ နိဒါန္း၊ စာကိုယ္၊ နိဂံုး အဂၤါသံုးပါးႏွင့္ညီညြတ္ေသာ၊ စီကာစဥ္ကာ ပန္းသဖြယ္သီကံုးထားေသာ စာ။ ထိုစာကို စာစီစာကံုးဟု ယေန႔အထိ အသံုးတြင္ေနသည္။

စာသင္ခန္းျပင္ပတြင္ Essay ၏ အျခားအဓိပၸာယ္တစ္ခုကို ရည္၍ `အစမ္းစာ´ ဟု ေခၚခဲ့ၾကေသးသည္။ ဆရာေဇာ္ဂ်ီက (စာတမ္း/စာတန္း) ႏွစ္မ်ဳိးကြဲေစ၍ Essay ကို `စာတန္း´ ဟုသတ္မွတ္ကာ စတင္သံုးစြဲခဲ့သည္။ စည္းႀကီးကမ္းႀကီးႏွင့္ေရးသားေသာ စာမ်ဳိးကို `စာတမ္း´၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေပါ့ေပါ့ ပါးပါး ေရးေသာစာမ်ဳိးကို `စာတန္း´ ဟု ေခၚေစလိုသည္ဟု ယူဆရပါသည္။ ပညာရပ္၊ ဘာသာရပ္အေလးကဲ၍ စည္းကမ္းစနစ္ကိုတည္ေဆာက္ကာ ေရးသားေသာ ဘြဲ႕ယူစာတမ္း Thesis/Dissertation အမ်ဳိးအစားမ်ားျဖင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ႏိုင္ပါသည္။ `စာတန္း´ သည္ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ မဟုတ္ေစကာမူလည္း ပိုလြတ္လပ္ေပါ့ပါးသည္။ အႏုပညာသဏၭာန္ဘက္သို႔ တိမ္းညြတ္ေသာ စာမ်ဳိးဟုလည္း ဆင္ျခင္ၾကည့္ႏိုင္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့စာမ်ားတြင္ပါေသာ ေထြျပားမႈႏွင့္လည္း ယွဥ္၍ ဆင္ျခင္ၾကည့္ေစလိုပါသည္။



ျမန္မာစာေပေလာကတြင္ `သိပၸံေမာင္၀´ ကေလာင္အမည္ျဖင့္ ထင္ရွားခဲ့ေသာ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးတစ္ဦး ေပၚခဲ့သည္။ `ေခတ္စမ္းစာေပ´ ႏွင့္ တြဲ၍လည္းေကာင္း၊ သူတို႔၏ဆရာႀကီး (၀ါ) ေခတ္စမ္း၏ဖခင္ႀကီး ပါေမာကၡဦးေဖေမာင္တင္ႏွင့္ တြဲ၍လည္းေကာင္း၊ ေခတ္စမ္းကဗ်ာက၀ိႀကီးႏွစ္ဦးႏွင့္ တြဲ၍လည္းေကာင္း၊ ျမန္မာစာေပသမိုင္းတြင္ ထင္ရွားအသိမ်ားခဲ့၏။

သူ႔စာမ်ားကိုစုစည္း၍ `သိပၸံေမာင္၀၏ ၀တၳဳေဆာင္းပါးမ်ား´ ဟူေသာ စာအုပ္တစ္အုပ္ ေပၚထြန္းထုတ္ေ၀ခဲ့ဖူးသည္။ စာေပဗိမာန္တိုက္က ထုတ္ေ၀သည္ဟု မွတ္မိေနပါသည္။ `၀တၳဳေဆာင္းပါး´ ဟူေသာ အမည္အမ်ဳိးအစား Genre ႏွင့္ပတ္သက္၍ ဘ၀င္မက်ေသာ အသံဗလံမ်ား ၾကားခဲ့ရသည္။ ၀တၳဳႏွင့္ေဆာင္းပါး အတူတူပဲလား။ ထိုႏွစ္မ်ဳိးေရာထားတာလား စသည္ျဖင့္ အသံဗလံမ်ားအျဖစ္သာ ၾကားခဲ့ရသည္။ ထိုအမည္ကိုေပး၍ ထိုအမ်ဳိးအစားဟုသတ္မွတ္ရန္ အၾကံျပဳသူ၊ တိုက္တြန္းသူ၊ သတ္မွတ္ေခၚတြင္ေစသူမ်ားမွာ ေခတ္စမ္းက၀ိႀကီးႏွစ္ဦးဟု ကၽြန္ေတာ္မွတ္သားဖူးသည္။

ဆရာေဇာ္ဂ်ီႏွင့္အနီးကပ္ေနခဲ့ရေသာ ကာလမ်ားအတြင္း (၁၉၇၀-၇၅ ၀န္းက်င္) တစ္ေန႔ ထိုကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ဆရာ့ကိုကၽြန္ေတာ္ ေမးဖူးသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ထိုစဥ္က အမွန္တကယ္ ဘ၀င္မက်။ ဆရာက `၀တၳဳေကာင္းလွ်င္ ေဆာင္းပါးျဖစ္၍၊ ေဆာင္းပါးေကာင္းလွ်င္ ၀တၳဳျဖစ္တတ္သည္´ ဟု ေျဖပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္၏ ဉာဏ္ပညာႏံုေသာအျဖစ္သည္ ထိုကိစၥတြင္ ဘြားဘြားေပၚသည္။ ထိုစဥ္က ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားမရ။ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ အစိတ္ေလာက္ၾကာမွ (ယခုမွပင္ဟု ဆိုၾကပါစို႔) ကၽြန္ေတာ္ သေဘာေပါက္ပါသည္။ ယခု ကၽြန္ေတာ့္ဆရာ မရွိေတာ့ၿပီ။ သူ႔တပည့္ ခပ္ညံ့ညံ့ကၽြန္ေတာ္သည္ အသက္ကေလးအေတာ္ရလာခါမွ အဖတ္အ႐ႈကေလး အနည္းအက်ဥ္းရွိလာခါမွ အႏုပညာပစၥည္းတို႔၏ အမ်ဳိးအစားေရာေႏွာျခင္းသေဘာကို သိလာပါသည္။ ယေန႔ `ပို႔စ္ေမာ္ဒန္သမားမ်ား´ အေခၚအေျပာမ်ားေနေသာ Deterritorialization (နယ္နိမိတ္မ်ားက်ဳိးပ်က္ျခင္းသေဘာ)၊ Reteritorialization (နယ္နိမိတ္မ်ား အသစ္ျပန္လည္ သတ္မွတ္ျခင္းသေဘာ) တို႔ႏွင့္ထင္ဟပ္၍ ဆင္ျခင္မိလာပါသည္။ ဆရာေဇာ္ဂ်ီ၏ႏႈတ္ဖ်ားမွ `ပို႔စ္ေမာ္ဒန္´ ဆိုေသာစကားတစ္ခြန္း တစ္ခါမွေပၚထြက္လာသည္ မၾကားဖူးပါ။ သို႔ေသာ္သေဘာကိုဆင္ျခင္ဖို႔သာ အေရးႀကီးပါသည္။ `ပို႔စ္ေမာ္ဒန္´ ဆိုသည္မွာ အမည္တစ္ခုသာ ျဖစ္ပါသည္။ ဆရာမႀကီး ဂါထ႐ုစတိန္း (Stein) ၏ `ႏွင္းဆီပန္းတစ္ပြင့္၏ အမည္သည္ ႏွင္းဆီပန္းတစ္ပြင့္(ျဖစ္၍) ႏွင္းဆီပန္းတစ္ပြင့္ျဖစ္သည္…´ ဆိုေသာ စကားကို သတိရဖြယ္ရွိ၏။ ကၽြန္ေတာ့္ဆရာက `စာတန္း´ ဟုအမည္ေပးခဲ့ေသာ စာမ်ဳိးကို ယခုကၽြန္ေတာ္ `အက္ေဆး´ ဟုပင္ ေခၚေ၀ၚသံုးစြဲလိုက္ပါသည္။ The name of an essay is an essay is an essay.. ဟု မေခၚသင့္ပါလား။

အကယ္၍ စိတ္၀င္စားမည္ဆိုပါက ဆရာသိပၸံေမာင္၀၏ `၀တၳဳေဆာင္းပါးမ်ား´ ႏွင့္ပတ္သက္၍ စဥ္းစားဖြယ္တစ္ခုကို တင္ျပလိုေပသည္။ စိတ္၀င္စားသူမ်ားအတြက္သာ ရည္ရြယ္သည္ဟုေျပာလွ်င္ ပိုသင့္ေလ်ာ္ပါမည္။ ထိုကိစၥမွာ သိပၸံေမာင္၀၏စာမ်ားကို Proto-modern ဟု ေခၚသင့္မေခၚသင့္ကိစၥ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုအယူအဆ၏အစကို ဆြဲထုတ္ေပးသူမွာ ေဒါက္တာျမင့္သန္း Ph.D. (စာေရးဆရာျမင့္သန္း) ျဖစ္၏။ သူ႔ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္မွာ `စဥ္းစားၾကည့္ႏိုင္ရန္ နမူနာႏွစ္ခု ေပးလိုပါသည္။ ျမန္မာတို႔၏ (ေမာ္ဒန္အစဦးကာလ [?] ဟုေခၚဆိုလိုက ေခၚဆိုႏိုင္မည္ဟု ထင္ရေသာ) ေခတ္စမ္းကာလအေရးအသားမ်ဳိးကို ၾကည့္ပါ´ ဟု ေရးခဲ့ပါသည္။ ဆက္လက္၍ `သံုးပြင့္ဆိုင္ေခတ္စမ္းစာေပ´ (၁၉၅၅)၊ `သိပၸံေမာင္၀၏ ၀တၳဳေဆာင္းပါးမ်ား´ (၁၉၆၁)၊ `ကိုေဒါင္း´ (၁၉၆၀) တို႔ကို ကိုးကားသြားပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္အဓိကေျပာလိုသည္မွာ ဆရာျမင့္သန္းက ေခတ္စမ္းႏွင့္ ေမာ္ဒန္အစဦးကို သေဘာတူထား သံုးစြဲလိုေသာ အယူအဆျဖစ္၏။ ေလ့လာသူသုေတသီတို႔၏ စဥ္လာထံုးတမ္းကိုလိုက္နာေသာအားျဖင့္ `ေခၚဆိုလိုကေခၚဆိုႏိုင္မည္ထင္ရေသာ´ ဟု သံုးသြားပါသည္။ ယတိျပတ္ မေျပာခဲ့ပါ။ Scholar တို႔၏ထံုးတမ္းစဥ္လာျဖစ္၍ ျမင့္သန္းကို အျပစ္တင္ဖြယ္မရွိ။ အကယ္၍ သိပၸံေမာင္၀စာမ်ားႏွင့္ ေမာ္ဒန္စာေပ သေဘာတရားမ်ားကို ႏႈိင္းယွဥ္စိစစ္ၿပီးပါက သိပၸံေမာင္၀၏စာမ်ားသည္ Proto-modern ျဖစ္သည္ (သို႔မဟုတ္) မျဖစ္ဟု ယတိျပတ္ေျပာႏိုင္ပါလိမ့္မည္။

ဤအေၾကာင္းအရာကို ဇာခ်ဲ႕ေျပာေနရသည္မွာ သိပၸံေမာင္၀၏ စာမ်ားသည္ Proto-modern ေမာ္ဒန္အဦးအစ လကၡဏာမ်ား ပါ၀င္တည္ရွိေနသည္ကို  ကၽြန္ေတာ္ေလ့လာမိသေလာက္ ေျပာႏိုင္ေသာအေျခအေနတြင္ ရွိေန၍ ေျပာရျခင္းျဖစ္သည္။ သိပၸံေမာင္၀ေလ့လာသူမ်ား၊ သုေတသီမ်ား ဆက္လက္ပြားမ်ားၾကပါဟုလည္း ေမတၱာရပ္ခံလိုပါသည္။ အက်ယ္မေျပာသာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္အက္ေဆးမ်ားႏွင့္ ဆိုင္သေလာက္ကိုသာ ကၽြန္ေတာ္ေျပာႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ ဤသို႔ဆက္ေျပာခ်င္ပါသည္။

`ေမာ္ဒန္၀တၳဳတို´ ျမစ္ဖ်ားခံရာ ႏွစ္ခုရွိသည္။ ၁/ စကားေျပကဗ်ာမ်ား Prose Poems ၊ ၂/ အတြင္းစိတ္သဏၭာန္ကိုခ်ယ္မႈန္းေသာ စာတန္းမ်ား Psychological Sketch ျဖစ္သည္။ ဤအခ်က္ကို ပညာရွင္အမ်ား လက္ခံထားၾက၏။ ပထမအမ်ဳိးအစားကို ကမၻာေက်ာ္ ေဘာ္ဒီလဲ Baudelaire (1821-67) က စတင္သည္ဟု တညီတညြတ္တည္း အသိအမွတ္ျပဳၾကသည္။ (မွတ္ခ်က္။ ယေန႔ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ေခတ္တြင္ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္မဟာကဗ်ာေက်ာ္ Postmodernity’s Laureater ဂၽြန္အက္ရွဘာရီ John Ashbery ၏ ကဗ်ာမ်ားကို (စိတ္၀င္စားသူမ်ား) ရွာေဖြဖတ္႐ႈၾကပါဟု ညႊန္းလိုပါသည္။ သူ၏ Three Poems ကဗ်ာစာအုပ္၏ ဘာသာစကား/မီဒီယံ Medium သည္ စကားေျပျဖစ္၏။ စာမ်က္ႏွာတစ္ရာေက်ာ္ရွိေသာ အက္ေဆးတစ္ပုဒ္ဟုလည္း ေခၚၾက၏။ ရွာေဖြဖတ္႐ႈသင့္ပါသည္။ ဒုတိယအမ်ဳိးအစားျဖစ္ေသာ အတြင္းစိတ္သဏၭာန္ကိုခ်ယ္မႈန္းသည့္ စာတန္းကို သိပၸံေမာင္၀၏ ၀တၳဳေဆာင္းပါးမ်ားႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ေလ့လာသင့္၏။ သုေတသနဘက္တြင္အားသန္ေသာ ပုဂၢဳိလ္မ်ားအဖို႔ ထိုစဥ္က (၀ါ) သိပၸံေမာင္၀ေခတ္က ေပၚထြန္းခဲ့ေသာ စာတန္းမ်ား၊ ၀တၳဳတိုမ်ား၊ သိပၸံေမာင္၀ဖတ္ခဲ့သည္ဟု ေျပာႏိုင္ေသာ စာအုပ္စာတမ္း အေထာက္အထားမ်ားကို အပတ္တကုတ္ ရွာေဖြေဖာ္ထုတ္ၾကလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ အက်ဳိးျဖစ္ဖြယ္ရွိပါသည္။ ထို`ဆက္ထံုး´ ကို ရွာေဖြေဖာ္ထုတ္သကဲ့သို႔ ၁/ ယခင္ရွိခဲ့ေသာ စာတန္းမ်ား၊ ၂/ ယခုရွိေနဆဲစာတန္းမ်ား၊ ၃/ ယေန႔ျဖစ္ေပၚေနေသာ စာတန္းမ်ား၏ ဆက္ထံုးကို ရွာေဖြေဖာ္ထုတ္သင့္လွ၏။

စကားစဥ္ကိုျပန္ခ်ဳပ္ရေသာ္ စာတန္း/အက္ေဆး/ Essay ျဖစ္ေပၚတိုးတက္မႈသမိုင္းတြင္ သမိုင္းသေဘာနိယာမအရ အေျပာင္းအလဲမ်ား၊ အရပ္အတန္႔မ်ား၊ ကုန္ပ်က္ျခင္းမ်ား၊ အသစ္ေပၚထြန္းျခင္းမ်ားႏွင့္ ျပည့္ႏွက္ေနပါသည္။ အားေကာင္းခဲ့ေသာအေရးပံုသဏၭာန္မ်ား အားေပ်ာ့ပ်က္ျပယ္သြားၾကသည္။ အသစ္မ်ား၀င္ေရာက္လႊမ္းမိုးလာသည္။ မေသခ်ာမေရရာမႈမ်ား လႊမ္းမိုးထားေသာ ယေန႔ `ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ကာလ´ တြင္ အႏုပညာဘက္သို႔ တိမ္းညြတ္ေသာ အက္ေဆးသည္လည္း မေသခ်ာမေရရာ ျဖစ္လာရသည္။ ဆရာေဇာ္ဂ်ီတို႔ႏွစ္ဦးေျပာခဲ့ေသာ ၀တၳဳေဆာင္းပါးသည္ ၀တၳဳလည္း မဟုတ္၊ ေဆာင္းပါးလည္း မဟုတ္၊ ထုိႏွစ္ခုေပါင္းလည္း မဟုတ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ၀တၳဳလည္း ဟုတ္သည္၊ ေဆာင္းပါးလည္း ဟုတ္သည္၊ ထိုႏွစ္ခုေပါင္းလည္း ဟုတ္သည္။ ထိုအရာအားလံုး မဟုတ္၊ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ထိုအရာအားလံုး ဟုတ္သည္။ ထိုသေဘာကို ထင္ျမင္ေပါက္ေျမာက္ေအာင္ ဆင္ျခင္ပါမွ (၀ါ) ဆင္ျခင္ပါက ယေန႔ `ပို႔စ္ေမာ္ဒန္အက္ေဆး´ သို႔ ေရာက္သည္ဟု အေသအခ်ာေျပာႏိုင္ပါသည္ (၀ါ) ေျပာႏိုင္ပါလိမ့္မည္။

ကၽြန္ေတာ့္အက္ေဆးစုတြင္ ယခင္ကေရးခဲ့ေသာ အက္ေဆးမ်ား၊ ယခုေရးေသာ အက္ေဆးမ်ား၊ မနက္ျဖန္တြင္ ေရးရန္က်န္၍ ေရးၾကည့္ေသာအက္ေဆးမ်ား ပါ၀င္ပါသည္။ ႀကိဳက္လွ်င္ ဖတ္ပါ၊ မႀကိဳက္လွ်င္ မဖတ္ပါႏွင့္။ လုပ္ငန္းသေဘာအရေသာ္လည္းေကာင္း၊ မေတာ္တဆေသာ္လည္းေကာင္း ဖတ္ျဖစ္သြားသည္ ဆိုပါေတာ့၊ ဘာမွမရလိုက္ဟု ဆိုလွ်င္လည္း ကၽြန္ေတာ့္တာ၀န္မဟုတ္ပါ။

ပို႔စ္ေမာ္ဒန္မ်ားက `အက္ေဆး´ ဖြင့္ဆိုရန္ မႀကိဳးပမ္းၾကပါ။ သူတို႔ ဘာကိုမွ် ဖြင့္ဆိုဖို႔ စိတ္မ၀င္စားၾကဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါသည္။ အျခားသူမ်ားကေတာ့ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္အက္ေဆးမ်ား၏ `စံ´ ကို ေယာက္ယက္ခုန္ေက်ာ္ေနျခင္း (၀ါ) Discursive ျဖစ္ျခင္းႏွင့္ တိုင္းတာသတ္မွတ္ၾကပါသည္။
ထိုအဆင့္ကို ကၽြန္ေတာ္မေရာက္ေသးဟု ထင္ပါသည္။
ထိုစံကို ကၽြန္ေတာမမီေသးဟု ထင္ပါသည္။ 

~ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္၊ စာေပါင္းသိုက္အက္ေဆး နိဒါန္း

ေတြးေတြးၿပီးရယ္

(၁)နားမလည္ေသးပဲကိုး
ဆရာမ။ ။ ေမာင္ျဖဴ မင္းကို ဆရာမ ၉၀ ေပးမယ္။ ေနာက္၁၀ကို ေက်ာ္ေက်ာ့္ ဆီက ေခ်းလိုက္။ ဒါဆို မင္းမွာ ဘယ္ေလာက္ျဖစ္သြားျပီလဲ။
ေမာင္ျဖဴ။ ။ ၉၀ပဲ ဆရာမ။
ဆရာမ။ ။ မင္းသခ်ၤာ အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းနားမလည္ေသးပဲကိုး။
ေမာင္ျဖဴ။ ။ ဆရာမလဲ ေက်ာ္ေက်ာ္အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္း နားမလည္ေသးပဲကိုး။

(၂ ) ငါးနဲ႔ၾကက္သား
သားအဖ နွစ္ေယာက္ ထမင္းစားခန္းတြင္ ထမင္းစားေနသည္။
သား။ ။ ေဖေဖက ေရကူးသိပ္ေတာ္တာပဲ။ ဘယ္လိုတတ္တာလဲ။
အေဖ။ ။ အေဖက ငါးမ်ားမ်ား စားလို႔ေပါ႔ သားရဲ႕။ သားလည္း ငါးမ်ားမ်ားစား။
သား။ ။ ဒါဆို ေဖေဖ ၾကက္သားစားတယ္ေလ။ ၾကက္ဥ မဥဘူးလားဟင္။

(၃) လက္ဆင္႔ကမ္း
အတြင္းေရးမွဴးေကာင္မေလး။ ။ သူေဌးကေတာ္က သူေဌးကို မအားလဲေနပါတဲ႔ ဖုန္းထဲက နမ္းမလို႔တဲ႔။
သူေဌး။ ။ ေအး ..ေအး..ငါ႔မိန္းမ အနမ္း မင္းပဲ ခဏ လက္ခံထားလိုက္ပါ။ ျပီးမွ ငါ႔ကို ျပန္ေပး။

(၄) ဒါအခ်စ္လားကြယ္
ေကာင္ေလးက သူခ်စ္ရတဲ႔ ေကာင္မေလး ဆီက အေျဖေတာင္းဖို႔ ရွဳခင္းေကာင္းလွတဲ႔ ေတာင္ေပၚကို ေခၚလာတယ္။ ေတာင္ေပၚရႈခင္းေတြ ၾကည့္ရင္း
ေကာင္ေလး ။ ။ ခ်မ္းေနလား ။
ေကာင္ေလးရဲ႔ အေမးကို ေကာင္မေလးက မခို႔တရို႕ ျပန္ေျဖတယ္။
ေကာင္မေလး။ ။ ဟင္႔အင္း မခ်မ္းပါဘူး။
ေကာင္ေလး။ ။ ဟင္ မခ်မ္းဘူးလား။ ဒါဆို မင္းအေႏြးထည္ ကိုယ္႔ကို ခဏေပး ။ ကိုယ္အရမ္းခ်မ္းေနလို႔ပါ။

(၅) ဆင္ေျခ
အဝတ္ေလွ်ာ္ဖို႔ လုပ္ေနတဲ႔ အေမက အျမဲတမ္း ဆင္ေျခ ေပးတက္တဲ႔ သားကို ေဒါသ တၾကီးနဲ႔ လွမ္းေျပာတယ္။
အေမ။ ။ ေရွာင္မင္ ေဘာင္ဘီ အိပ္ထဲက ပိုက္ဆံေတြကို ထုတ္ပါလို႔ေျပာတာ ဘယ္နွခါ ရွိျပီလဲ ။
အျမဲတမ္း ေဘာင္ဘီအိပ္ထဲက ပိုက္ဆံေတြ ထြက္ထြက္လာတယ္။
ေရွာင္မင္ ။ ။ အာ....အေမကလည္း အဲတာ အေမ႔ကို အဝတ္ေလွ်ာ္ခ ေပးတာ ။

(၆)သြားျပီးလို႔
အေဖ။ ။ အေဖနဲ႔ အေမကို မင္းဘယ္သူ႔ပိုခ်စ္လဲ။
သား။ ။ နွစ္ေယာက္လံုး ခ်စ္တယ္။
သားရဲ႕အေျဖကို အေဖက မေက်မနပ္ ျဖစ္ကာ
အေဖ။ ။ ကဲ ဒါဆိုကြာ အေဖက ဒစ္စနီ လိုက္ပို႔မယ္။ မင္းေမေမက ျပင္သစ္ကို ေရွာ႕ပင္းထြက္မယ္တဲ႔။ သားဘယ္သူနဲ႔လိုက္မလဲ။
သား။ ။ အေမနဲ႔လိုက္မယ္ ။ ျပင္သစ္က ပိုလွလို႔။
အေဖ။ ။ ဒါဆို အေဖ ျပင္သစ္ သြားမယ္ကြာ။ မင္းေမေမက ဒစ္စနီ သြားမယ္တဲ႔။
သား။ ။ အေမနဲ႔ပဲ လိုက္မယ္။ ျပင္သစ္က ခုဏက သြားျပီးျပီ။

(၇)ေတာ္ေတာ္ငိုခဲ႔တာေပါ႔
အငိုသန္တဲ႔ ေျမးမေလးကို အဖြားက စိတ္မရွည္ေတာ႔ဘူး။
“ေျမးေလးရယ္ မငိုနဲ႔တိတ္တိတ္။ မိန္းကေလးဆိုတာ မငိုရဘူး။ ငိုလြန္းရင္ ရုပ္ဆိုးတတ္တယ္ကြဲ႔။”
ေျမးမေလးက အငိုတိတ္သြားျပီး သူမအဖြားရဲ႕ မ်က္နွာကို ေသေသခ်ာခ်ာ စိုက္ၾကည္႔ကာ ေျပာလိုက္တယ္။
“ အဖြား ငယ္ငယ္ကတည္း ခုခ်ိန္ထိ ေတာ္ေတာ္ငိုခဲ႔တာေပါ႔ေနာ္။”

(၈)ေဆးရံုသြားတဲ႔လမ္း
ေမး ။ ။ ေဆးရံုကို ဘယ္လို သြားရလဲ ခင္ဗ် ။
ေျဖ ။ ။ ခုျမင္ေနရတဲ႔ လမ္းအတိုင္းသြားပါ။ လမ္းမ အလယ္ေရာက္ရင္ ရပ္လိုက္။ ေနာက္ ၁၀မိနစ္ေလာက္ ေနရင္ ေဆးရံုေရာက္ျပီ ခင္ဗ် ။

ရယ္ေမာျခင္းျဖင့္ ဘ၀အေမာေတြေျပႏုိင္ပါေစ..........

ခ်စ္ေသာY

                    ခ်စ္ေသာY....

ကိုယ့္လက္ေကာက္ဝက္ေလးမွာ
မင္း နာမည္အတိုေကာက္ေလး တက္တူးထိုးမယ္
သတိရတိုင္း၊ လြမ္းတိုင္းနမ္းမယ္။
ေနာက္...
မလိုေတာ့တဲ့ခါ နာမည္ကို ဓားနဲ႔ျခစ္ သစၥာရည္အျဖစ္ ေသာက္ဖို႔ စိတ္ကူးမိတယ္။
တကယ္ဆို
ကိုယ္အဲလို သစၥာဆိုေတာ့ လြမ္းမိုးတိမ္ေတြၿပိဳၿပီး အလြမ္းေငြ႕ဓာတ္ေတြ ခန္းေျခာက္သြားမွာစိုးတယ္၊
မျခစ္ရက္ဘူးကြယ္။
အလြမ္းကိုပဲ စားသံုးမယ္          
အလြမ္းနဲ႔ပဲ အျမစ္တြယ္။    ။
                                   ခိုင္ၿမဲ

အန္တီစု ကိုယ္တိုင္ေရး ကဗ်ာ

အန္တီစု ကိုယ္တိုင္ေရး ကဗ်ာ

အန္တီစုရဲ႕ ကိုယ္တိုင္ေရး ျမန္မာကဗ်ာတပုဒ္ကို ျပန္လည္မွ်ေ၀ေပးပါတယ္။
အင္တာနက္ေပၚက ၾကမ္းတမ္းယုတ္ညံ့ေသာ စကားမ်ား သံုးစြဲၾကကုန္ေသာ မသူေတာ္ အေပါင္းတို႕ ၊ စစ္မွန္ေသာ စံျပထိုက္ေသာ စိတ္ဓါတ္ကို အတုယူၾကပါကုန္ေလာ့။ မိမိကိုယ္ကိုပင္ မေလးစားႏိုင္ေသာ အျဖစ္သို႕ မေရာက္ရွိရန္ ကိုယ္တုိင္ႀကိဳးစားရမည္သာ ျဖစ္ပါ၏။

မိခင္၏ ေႏွာင္ႀကိဳးကို ေျဖပါအံ့

သည္းစြာေသာအနာကို ကုစားပါအ့ံ
သမီး၏လံု႕လ၀ီရီယျဖင့္ နာလန္ထူပါေစအံ့...

ေမြးေက်းဇူးကို မသိတတ္ေသာ
ထိုသူတို႕အား
သိနားလည္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္စြမ္းကို
သမီးအားေပးပါေလ...

ေတြ႕ရအံ့ေသာ ေဘးရန္တို႕ကို
သမီးထီမည္မဟုတ္...

တဘ၀တြင္ တခါသာေသရသည္ျဖစ္၍
အဘယ္နည္းႏွင့္ေသရသည္ျဖစ္ေစ
သမီး၌မထူးျခား...

သမီး၏ စိတ္ကူးတို႕သည္
အကယ္အျဖစ္သို႕ ေရာက္ေသာအခ်ိန္တြင္
အသင္တို႕သည္လည္း ေပ်ာ္ျမဴးၾကရမည္...

အျခားအျခားေသာ သူတို႕၏
ရႈတ္ခ်ျခင္း
ကဲ့ရဲ႕ျခင္း
မုန္းတီးရြံွရွာျခင္း
နာမည္ဖ်က္ျခင္းတို႕ကို
သမီး အလ်ဥ္း ဂရုမျပဳ...

မိခင္ထံမွွ ဒါမွငါ့သမီး ဟူေသာ
က်ဳးရင့္သံကိုသာ ေတာင့္တပါ၏...

ေလာကတြင္ မိခင္၏ေက်းဇူးကို
အသိတတ္ဆံုးသမီး ျဖစ္ရပါလို၏။ ။

ေအာင္ဆန္းစုၾကည္

သၾကၤန္သီခ်င္းမ်ား

ဘယ္ခ်ိန္နားေထာင္ နားေထာင္ ရိုုးအီမသြားတဲ့ သၾကၤန္သီခ်င္မ်ား

၁.ႏွစ္သစ္မဂၤလာ ~ (ရင္ဂုိ)

၂.ဖုိးညဳိျမ ~ (စည္သူလြင္)

၃.ခ်မ္းပါတယ္ ~ (ဂေရဟမ္)

၄.သၾက္န္မုိးေရ တန္ခုူးေလ ~ (ရင္ဂုိ)

၅.ရွာပုံေတာ္မင္းသားၾကီး

၆.ပိေတာ္ တမ်က္ႏွာ ~ (ဂေရဟမ္)

၇.သၾကၤန္မုိး ~ (ဂေရဟမ္)

၈.ေရေတြစုိကုန္ၿပီ ~ (စည္သူလြင္)

၉.ေႏြအလွ ~ (ဂေရဟမ္)

၁၀.ပိေတာက္လက္ေဆာင္ ~ (စည္သူလြင္)

၁၁.ဒဂုံေမာင္ ~ (ဂေရဟမ္)

၁၂.ေရႊမန္းေတာင္ရိပ္ခုိ ~ (ရင္ဂုိ)

၁၃.တူးပုိ ့တူးပုိ ့~ (စည္သူလြင္)၁၄.ေႏြဦးကဗ်ာ ~ (ဂေရဟမ္)

၁၄.ေႏြဦးကဗ်ာ ~ (ဂေရဟမ္)

၁၅.ရက္ျမတ္သၾကၤန္ ~ (ရင္ဂုိ)

၁၆.ကမယ္ဆုိတီးပါမယ္ ~ (စည္သူလြင္)

၁၇.ႏွစ္သစ္ခ်စ္ဦး ~ (ဂေရဟမ္)

၁၈.ေရႊ၀ါေျမ ~ (ရင္ဂုိ)

၁၉.သၾကၤန္လုလင္ ~ (ဂေရဟမ္)

၂၀.ေရပက္ခံမယ္ ~ (စည္သူလြင္)

၂၁.မန္းၿမိဳ ့သူဇာေမ ~ (ရင္ဂုိ)

၂၂.ညိဳျမ

၂၃.မမကုိယ္တုိင္က

၂၄.မူယာေက်ာ့

၂၅.ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ ့ပါေစ

၂၆.သၾကၤန္၀ိဥာဥ္

၂၇.ဘယ္သူေျပာလဲ ~ (ေဂ်ာက္ဂ်က္)

၂၈.အလုိက္သိဦး ~ (Jenny ~ ဘရိတ္ကီ)

၂၉.မႏၱေလးမွာေဟ့ ~ (ယုန္ေလး)

၃၀.ဟားေရ ~ (ၾကက္ဖ)

၃၁.လႊတ္ထားလုိက္ ~ (ဆူဇီ)

၃၂.ရာသီစာ ~ (ေဂ်ာက္ဂ်က္ ~ ဂ်ဴး)

၃၃.ဇာတာ ~ (၀ုိင္းစုခုိင္သိန္း)

၃၄.ရာသီစာေတး ~ (ရသ)

၃၅.ခါေတာ္မီ ~ (ရတု)

၃၆.လူေပါင္းစုံေပ်ာ္မယ္ သၾကၤန္ ~ (ယုန္ေလး ~ ဆူဇီ)

၃၇.ေကာင္ေလးနဲ႔ ေကာင္မေလး ~ (သိန္းစုိးလင္း ~ ဂ်ဴး)

၃၈.သတိေတာ့ထား ~ (ဟဲေလး)

၃၉.သၾကၤန္အထာ ~ (သဇင္)

၄၀.တပည့္ၾကီးပဲလုပ္ေတာ့မယ္ ~ (ေ၀လွ်ံ သခင္)

၄၁.ေရေမႊးဆြတ္ခဲ့ ~ (B3)

၄၂.စပြန္ဆာမလုိပါ ~ (Babycakes)

၄၃.အသည္းယားေအာင္လုပ္ေနလား ~ (ဆူဇီ)

၄၄.ပါသြားၿပီေဟ့ ~ (အစၥဏီ)

၄၅.စိတ္ကူးမယဥ္နဲ႔ (ေ၀လွ်ံ ~ ဆူဇီ)

၄၆.ဟုိလုိလုိ ဒီလုိ ~ (မုိးေဟကုိ)

၄၇.ဘယ္မွာစက္ေတာ္ေခၚေနလဲ ~ (CRAB)

၄၈.အသားကုန္ကဲ ~ (ရတနာမုိင္)

၄၉.၀ုိက္သာ၀ုိက္ ~ (ဟဲေလး)

၅၀.ပုန္းမေနနဲ႔ ~ (သဇင္)

၅၁.အခ်မ္းေျပ ~ (ဆင္ေပါက္)

၅၂.ကေလးကုိ ~ (Wai လွ်ံ ~ Jenny)

၅၃.ငါ႔ရဲ ႔သၾကၤန္ေန႔မ်ား ~ (အိမ့္ခ်စ္)

၅၄.သၾကၤန္ပဲြေလး ~ (ပူစူး)

၅၅.အင္းလ်ားလမ္းမွ ႀကိဳဆုိပါ၏ ~ (ေမသူ)

၅၆.သၾကၤန္ပဲြေတာ္ ~ (အစၥဏီ)

၅၇.မရုိးတဲ့သၾကၤန္ ~ (Jenny)

၅၈.ဖက္ထားပါမယ္ ~ (ျဖိဳးေက်ာ္ထုိက္)

၅၉.မင္းေလးရွိမွ တုိ႔လန္းမယ္ ~ (ထုိက္ထုိက္)

၆၀.ေလ်ာ့ပါဦး ~ (D ယံ)

၆၁.ကမယ္ တူတူ ~ (ဆန္းသစ္လ)

၆၂.တူးပို႔တူးပို႔

၆၃.အိပ္မက္ေစတမန္

၆၄.ေန႔နဲ႔ညအလွ

၆၅.ေရႊ၀ါေျမ

၆၆.ေရေတြစိုကုန္ျပီ

၆၇.ရႊင္လန္းတူေပ်ာ္

၆၈.သၾကၤန္မင္းသမီး

၆၉.ေရပက္ခံမယ္

၇၀.ေရႊမန္းမာလာ ~ (ေဇာ္၀မ္း ~ မို႔မို႔ေဇာ္၀င္း)

၇၁.မဂၤလာသၾကၤန္ ~ (ေဇာ္၀မ္း ~ မို႔မို႔ေဇာ္၀င္း)

၇၂.မန္းေတာင္ရိပ္ခို – ေဇာ္၀မ္း ၊ မို႔မို႔ေဇာ္၀င္း

၇၃.ႏွစ္ကူးမဂၤလာ – ေဇာ္၀မ္း ၊ မို႔မို႔ေဇာ္၀င္း

၇၄.ေႏြအလွ ~ (ေဇာ္၀မ္း ~ မို႔မို႔ေဇာ္၀င္း)

၇၅.ေရႊ၀ါေျမ ~ (ေဇာ္၀မ္း ~ မို႔မို႔ေဇာ္၀င္း)

၇၆.ညိဳျမ ~ (ေဇာ္၀မ္း ~ မို႔မို႔ေဇာ္၀င္း)

၇၇.ႏွစ္သစ္ခ်စ္ဦး ~ (ေဇာ္၀မ္း ~ မို႔မို႔ေဇာ္၀င္း)

၇၈.ပိေတာက္တစ္မ်က္ ~ (ေဇာ္၀မ္း ~ မို႔မို႔ေဇာ္၀င္း)

၇၉.ျမဴေမွာင္ေ၀ကင္း ~ (ေဇာ္၀မ္း ~ မို႔မို႔ေဇာ္၀င္း)

၈၀.ႏွစ္သစ္ ~ (ေဇာ္၀မ္း)

၈၁.သၾကၤန္မိုး – ရန္ေအာင္

၈၂.မိုးနတ္မယ္ – ေဇာ္၀မ္း

၈၃.သၾကၤန္ေတးသံ – ရန္ေအာင္

၈၄.ေရပက္ခံမယ္ ~ (ေဇာ္၀မ္း)

၈၅.ၾကိဳလွည့္ညိဳႏြဲ႔ ~ (ရန္ေအာင္)

၈၆.ေရႊ၀ါေျမ ~ (ေဇာ္၀မ္း ~ ရန္ေအာင္)

၈၇.တန္ခူးလ ~ (ရန္ေအာင္)

၈၈.ဖိုးညိဳျမ ~ (ေဇာ္၀မ္း)

၈၉.ကိုယ္စားေျပာေပးပါ ~ (ရန္ေအာင္)

၉၀.ပိေတာက္တစ္ခက္ ~ (ရန္ေအာင္)

၉၁.ျမဴေမွာင္ေ၀ကင္း ~ (သန္းျမတ္စိုး)

၉၂.ေႏြဦးေရႊမန္းမာလာ ~ (သန္းျမတ္စိုး ~ ဟန္တင္ ~ ဖိုးညိဳျမ ~ ျမတ္၀တ္ရည္)

၉၃.ႏႈတ္ခြန္းဆက္ ~ (အဖြဲ႔)

၉၄.တစ္ဖက္သားအခ်စ္ ~ (ေအးေအးခိုင္)

၉၅.ခ်စ္အာရံု ~ (သန္းျမတ္စိုး)

၉၆.ႏွစ္ကိုယ္တူခ်စ္သမွ် ~ (ေနေအာင္ ~ ေအးေအးခိုင္)

၉၇.ညခ်မ္းသဘင္ ~ (ျမတ္၀တ္ရည္)

၉၈.ႏွစ္ကိုယ္တူခ်စ္သမွ် ~ (ေနေအာင္ ~ ေအးေအးခိုင္)

၉၉. စိန္ေဗဒါပတ္စမ္းတီးလံုး

၁၀၀.ေရႊမန္းသူ ~ (ေမရြက္၀ါ)

၁၀၁.ေပ်ာ္ပါေစ ~ (တီးလံုး)

၁၀၂.ေႏြအလွ ~ (ေဇာ္၀မ္း)

၁၀၃.ႏွစ္သစ္မဂၤလာ ~ (ဟန္တင္)

၁၀၄.ညိဳျမ

၁၀၅.ပိေတာက္တစ္မ်က္ႏွာ ~ (ေဇာ္၀မ္း)

၁၀၆.ေႏြဦးကဗ်ာ ~ (မီမီ၀င္းေဖ)

၁၀၇.ႏႈတ္ခြန္းဆက္ ~ (သန္းျမတ္စိုး ~ ျမတ္၀တ္ရည္)/a>

၁၀၈.သၾကၤန္မိုး

၁၀၉.ေႏြတန္ခူးရဲ ့Holiday ~ (Aက ~ Reo)

၁၁၀.စပ္စလူးစိန္ဓါတ္ဘူးပိန္ ~ (ၾသရသ ~ စစ္ေသြး)

၁၁၁.ကဲသၾကၤန္ ~ (ဘရိတ္ကီ ~ မီလ်ံ)

၁၁၂.ေပ်ာ္ရေအာင္ ~ (ဒီးဒီး)

၁၁၃.ေလးရက္တည္း ~ (Dယံ)

၁၁၄.သၾကၤန္ေရာက္တိုင္း ~ (အိမ့္ခ်စ္)

၁၁၅.ဗီတာမင္မလိုအင္နာဂ်ီမလို ~ (ဟဲေလး ~ ေမသွ်င္ဝန္း ~ ခ်ိန္းခ်ိန္း)

၁၁၆.မေမ့နိုင္ေတာ့ပါ ~ (ဟဲေလး ~ သဥႊာႏြယ္ဝင္း)

၁၁၇.ပက္တယ္သြက္တယ္ ~ (ထူးေက်ာ္ ~ ခန္ ့ေဇာ္)

၁၁၈.မင္းနဲ ့အတူ ~ (ခင္စုစုနိုင္)

၁၁၉.ေပ်ာ္စရာသၾကၤန္ ~ (Nကိုင္ရာ)

၁၂၀.အခ်စ္အတြက္နွစ္သစ္ကူး ~ (နိုနို)

၁၂၁.စိတ္ပ်က္တယ္ ~ (ေႏြးေႏြးခ်စ္ဖြယ္ ~ ျဖိဳးသီရိေခတ္)

၁၂၂.ေမာျပီ ~ (ျဖိဳးသီရိေခတ္)

၁၂၃.ေရာင္စံုျမိဳ ့ကေလး ~ (ဆိုေတး)

၁၂၄.ငရဲၾကီးမယ္ ~ (စြဲလန္းျဖဴ)

၁၂၅.လာ လာ လာ ~ (waiလွ်ံ ~ မွဴးရတနာ)

၁၂၆.မင္းေလးအတြက္အေႏြးဓာတ္ ~ (ေဝလြင္ဦး)

၁၂၇.ကဲမွာပဲ ~ (ယံယံ)

၁၂၈.ပက္ ~ (ေက်ာ္ထြဋ္ေဆြ)

၁၂၉.ပဲမ်ားခဲ့ ~ (အစၥဏီ)

၁၃၀.ၿပိဳင္ဘက္မရွိ ~ (Jenny)

၁၃၁.မႏွစ္ကမင္း ~ (အိမ့္ခ်စ္)

၁၃၂.မၾကာမီ လာမည္ ေဂၚ ~ (Nine One ~ မိစႏၵီ)

၁၃၃.ရည္းစားရွိလား ~ (သားႀကီး)

၁၃၄.သႀကၤန္ပ်ိဳေမ ~ (ပူစူး)

၁၃၅.သႀကၤန္အိပ္မက္ ~ (လႊမ္းပုိင္ ~ Bobby Soxer)

၁၃၆.အကုန္လုံးေပ်ာ္ ~ (ေမသူ)

၁၃၇.အန္းဂရီးဘတ္ (Angry Bird) ~ (ဟဲေလး)

၁၃၈.ေမာင္း ေမာင္း ေမာင္း ~ (နီနီခင္ေဇာ္)

ဗမာနဲ႔ ျမန္မာ

ဗမာနဲ႔ ျမန္မာ -ေမာင္သာႏိုး

ကြ်န္ေတာ္တို႔က ကိုယ့္လူမ်ဳိးကို ကိုယ္ေခၚေ၀ၚၾကရာမွာ 'ဗမာ'လို႔ ေခၚေ၀ၚၾကတာ အမ်ားဆံုးျဖစ္ပါတယ္။ အနည္းငယ္ကသာ ျမန္မာလို႔ ေခၚၾကတယ္။ ဗမာဆိုတာ ပါဠိလို ျဗဟၼာလို႔ေခၚတာကို 'ရရစ္'ျဖဳတ္ျပီး ေခၚတာျဖစ္တယ္။ ဗမာျပည္ကို ျဗဟၼေဒသ၊ ဗမာလူမ်ဳိးနဲ႔ ဗမာစကားကို ျဗဟၼီလို႔ ပါဠိလိုေခၚပါတယ္။ ဒီျဗဟၼာကို 'ဗ'ေနရာ 'မ'အကၡရာေျပာင္း ထည့္လိုက္ေတာ့ 'ျမန္မာ'ျဖစ္သြားတယ္။ ဒီဗမာနဲ႔ ျမန္မာအသံုးႏွစ္ခုမွာ ေရွးက ဗမာကိုအသံုးမ်ားခဲ့တယ္။ ျမန္မာကို အသံုးနည္းတယ္။ ျဗိတိသွ် လက္ေအာက္ လြတ္လပ္ေရးၾကိဳးပမ္းစဥ္ ကာလတေလွ်ာက္လံုး 'သခင္မ်ဳိးေဟ့တို႔ဗမာ၊''ဗမာျပည္သည္တို႔ျပည္၊' 'ဗမာစာသည္တို႔စာ၊' 'ဗမာစကားသည္ တို႔စကား'လို႔ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ၾကတယ္။ လြတ္လပ္ေရးၾကိဳးပမ္းရာမွာ ဦးေဆာင္တဲ့ အဖဲြ႕အစည္းၾကီးရဲ႕ နာမည္က တို႔ဗမာအစည္းအရံုးျဖစ္တယ္။ ေက်ာင္းသားေတြက ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢကို ထူ ေထာင္ခဲ့ ၾကတယ္။ တို႔ျမန္မာအစည္းအရံုးမဟုတ္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢမဟုတ္။ တပ္မေတာ္ဟာ လည္း ဗမာ့တပ္မေတာ္ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ မဟုတ္၊ ကြန္ျမဴနစ္ေတြကလည္း ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီ၊ ျမန္မာအမည္ကို လြတ္လပ္ေရးရျပီးေနာက္ စာသမား၊ ေပသမားေယာင္ေယာင္ ငနဲေတြက လူတတ္ လုပ္ျပီး ေခၚေ၀ၚခဲ့ျခင္းျဖစ္တယ္။ လြတ္လပ္ေရးၾကိုးပမ္းစဥ္ကာလက ျမန္မာအမည္ကို ဘယ္သူမွ ေဆးေဖာ္ေၾကာဖက္ မလုပ္ၾက၊ အသိအမွတ္မျပဳခဲ့ၾကဘူး။

တနည္း၊ ဗမာအမည္က ဗမာ ျပည္မွာေနထိုင္တဲ့ ရွမ္း၊ကခ်င္၊ကရင္၊ ခ်င္း၊မြန္၊ကယား၊ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိး အားလံုး (၁၃၅ မို်းေတာ့ မရိွပါဘူး။ ၁၃၅ မ်ဳိးဆိုတာ လိမ္ညာတာတခု ျဖစ္တယ္) အက်ဳံး၀င္တယ္။ ျမန္မာ အမည္က ေမာင္သာႏိုးတို႔လို လူမ်ဳိးတခုတည္းကိုသာ ေခၚတာျဖစ္တယ္။ ရွမ္း၊ ကခ်င္၊ ကရင္ စသည္တို႔မပါဘူး။ အဂၤလိပ္လိုေခၚရင္ တိုင္းျပည္က Burma လူမ်ဳိးနဲ႔စကားက Burmese ျဖစ္တယ္။ Myanmar ဆိုတာ ဘာသာေဗဒမကြ်မ္းသူေတြက နားမလည္ပါးမလည္နဲ႔ အမွားမွားအယြင္းယြင္း သံုးႏႈန္းတာသာ ျဖစ္တယ္။ အမွန္က We live in Burma, We are Burmese, We speak Burmese. လို႔ သံုးရမွာျဖစ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ တို႔ ျပည္သူေတြကိုယ္တိုင္ကလည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဗမာေတြလို႔ပဲ ေခၚ ေ၀ၚသံုးႏႈန္းၾကပါတယ္။ ျမန္မာေတြလို႔ မေခၚေ၀ၚမသံုးႏႈန္းၾကပါဘူး။ ျမန္မာဆိုတဲ့အမည္က စာေပထဲမွာသာေတြ႕ရတဲ့ အသံုးအႏႈန္းျဖစ္တယ္။

ကမၻာေပၚရိွ လူမ်ဳိးအသီးသီးမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေခၚတာက တမ်ဳိး၊ အျခားသူက ကိုယ့္ကိုေခၚတာက တမ်ဳိး၊ အဲသလိုျဖစ္ေနတာကို သည္းခံခြင့္လႊတ္ႏိုင္ၾကရတယ္။ မိမိကိုယ္မိမိ Zhong kuo လို႔ေခၚတယ္။ သူမ်ားက China လို႔ ေခၚတယ္။ ဒါကို သည္းခံရတာပဲ။ က်ဳပ္တို႔ကို China မေခၚပါနဲ႔ Zhong kuo ေခၚပါလို႔ အတြန္႔မတက္ရဘူး။ မိမိကိုယ္မိမိ Bharat လို႔ေခၚတယ္။ သူမ်ားက India လို႔ေခၚတယ္။ India မေခၚပါနဲ႔ Bharart ေခၚပါလို႔ အတြန္႔မတက္ၾကဘူး။ မိမိကိုယ္မိမိ Nippon လို႔ေခၚ တယ္။ သူမ်ားက Japan လို႔ ေခၚတယ္။ Japan မေခၚပါနဲ႔ Nippon ေခၚပါလို႔ လွ်ာမရွည္ရဘူး။ ဒါ ကမၻာ့ထံုးစံပဲ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဗမာက်မွသာ အတၱဆန္ျပီး ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို Burma မေခၚပါနဲ႔ Myanmar ေခၚပါလို႔ တဖက္သားကို ဒုကၡေပးခ်င္တာ။ ကိုယ္ ဘာသာကိုယ္ ဘယ္လိုေခၚေခၚ ေခၚႏိုင္တယ္။ သူတပါးကလည္း ဘယ္လိုေခၚေခၚ ေခၚႏိုင္ခြင့္ရိွရမယ္။ သူတပါးကို လိုက္မေႏွာင့္ယွက္သင့္၊ မခ်ဳပ္ခ်ယ္သင့္ဘူး။

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဗမာလို႔ေခၚတာကို မၾကိဳက္၊ ျမန္မာလို႔ေခၚတာကို မွ ၾကိဳက္တယ္ဆိုသူေတြက ဗမာဆိုတာ အဂၤလိပ္အေခၚ Burma ကို ဗမာသံေျပာင္းေခၚတာလို႔ စြပ္စဲြၾကျပန္တယ္။ ျမန္မာကမွ ဗမာစကား၊ ဗမာက အဂၤလိပ္စကား Burma ကို ေခၚတာလို႔ သူတို႔ကဆိုၾကတယ္။ အထက္မွာဆိုခဲ့တဲ့အတိုင္း ဗမာဆိုတာ ပါဠိျဗဟၼာက လာတာ၊ ဒီျဗဟၼာ Brahma ကိုမွ အဂၤလိပ္က Burma, ျပင္သစ္က Birma, ဂ်ပန္က ျပင္သစ္အေခၚကိုယူၿပီး R ကို ru လို႔ေျပာင္းကာ Biruma ဘိရုမာအသီး သီးေခၚၾကတာျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သူတို႔မသိၾကဘူး။
ျမန္မာဆိုတဲ့အေခၚနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ရင္းျမစ္ကို အမ်ဳိးမ်ဳိးၾကံဆၾက တာကို ေတြ႕ဖူးတယ္။ အနီးစပ္ဆံုးကေတာ့ တရုတ္ ျမင္က်င့္ရင္ကေန ျမန္မာဆင္းသက္လာတယ္ ဆိုတာပါပဲ။ တခ်ဳိ႕ကလည္း ျမန္ဟာ ျမင္းအဓိပၸာယ္ရ တယ္။ ျမင္းစီးတဲ့လူမ်ဳိးမို႔ ျမန္မာလူမ်ဳိးေခၚတယ္လို႔ ယူဆၾကတယ္။ ဒါလည္း ျဖစ္ႏိုင္တာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဗမာဆိုတာ ျဗဟၼာက ဆင္းသက္လာတယ္လို႔ ၾကံဆရင္ ျမန္မာဟာလည္း ျဗဟၼာမွာ 'ဗ'ေနရာ 'မ'ေျပာင္းထည့္ျပီး ဆင္းသက္လာတယ္လို႔ ယူဆႏိုင္ပါေသးတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔က ကြ်န္ေတာ္တို႔ကိုယ္ကိုယ္ ဗမာ(ျဗဟၼာ)လို႔ေခၚရမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဟာ အဘႆရ ျဗဟၼာၾကီး ေတြ ေမႊးၾကိဳင္လြန္းတဲ့ေျမဆီ ေျမနွစ္ကို မလြန္ဆန္နိုင္ဘဲ စားမိရာက လူျဖစ္ျပီး ဗမာေတြျဖစ္လာၾက တယ္ဆိုတဲ့ သမိုင္းပံုျပင္ကို ကိုးကားျပီးေျပာတာလည္းျဖစ္တယ္။ ျဗဟၼာက ျဖစ္လာတဲ့ လူမ်ဳိးမို႔ ျဗဟၼာလူမ်ဳိး၊ ၀ါ ဗမာလူမ်ိဳး ေခၚတာျဖစ္ပါတယ္။ ျဗဟၼာၾကီးေလးေယာက္က ဆင္းသက္လာတဲ့လူမ်ဳိးမို႔ ဗမာလူမ်ဳိးလို႔ ေခၚတာပါလို႔ ပါးစပ္ရာဇ၀င္က ဆိုတယ္။
မွားတာ၊ မွန္တာ အပထား ကိုယ့္လူမို်းကို အမြမ္းတင္ထားတဲ့ ပံုျပင္ေလးျဖစ္တဲ့အတြက္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေလးစားၾကရမယ္။
ေနာက္တခုက ပါဠိစကား ျဗဟၼက ဗမာလိုမြန္ျမတ္လို႔ အဓိပၸာယ္ရပါတယ္။ ျဗဟၼ၀ိဟာရဆိုတာ မြန္ျမတ္တဲ့ အက်င့္က်င့္၊ ေနထိုင္ျခင္း၊ ျဗဟၼစရိယဆိုတာ မြန္ျမတ္တဲ့ အက်င့္၊ ၀ါ၊ ကာမရာဂ မမီွ၀ဲတဲ့ အက်င့္၊ အျဗဟၼစရိယ ဆိုတာ မမြန္ျမတ္တဲ့အက်င့္၊ ၀ါ၊ ကာမရာဂမီွ၀ဲတဲ့အက်င့္ (ရွစ္ပါးသီလဥပုသ္ေစာင့္တဲ့လူေတြ ေစာင့္ထိန္းရတဲ့ သိကၡာပုဒ္တခုျဖစ္ တယ္။) ဒီေတာ့ ျဗဟၼာလူမ်ဳိး၊ ဗမာလူမ်ဳိးဆိုတာ မြန္ျမတ္တဲ့လူမ်ဳိးလို႔လည္း အဓိပၸာယ္ရ ပါတယ္။

အဲဒီေတာ့ အမည္ႏွစ္ခုကို ယွဥ္ၾကည့္ရင္ ျမန္မာဆိုတာက ျမန္တဲ့ သန္မာတဲ့လူမ်ဳိး၊ ၀န္ပစၥည္းထမ္းတဲ့လူမ်ဳိး၊ ကူလီလူမ်ဳိးလို႔ အဓိပၸာယ္ရျပီး ဗမာဆိုတာက ျဗဟၼာၾကီးေတြက ဆင္းသက္လာတဲ့လူမ်ဳိး၊ မြန္ျမတ္တဲ့ လူမ်ဳိးလို႔ အဓိပၸာယ္ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္အမည္ကို ခံယူမလဲ ကိုယ့္ အသိနဲ႔ကိုယ္ ေ၀ဖန္သံုးသပ္ျပီး ဆံုးျဖတ္ယူနိုင္ တယ္။ ကူလီလူမ်ဳိးေခၚတာ ၾကိဳက္ရင္ ျမန္မာအမည္ကိုခံယူပါ။ ျမင့္ျမတ္တဲ့ လူမ်ဳိး၊ သခင္မ်ဳိးလို႔ ေခၚတာကို ၾကိဳက္ရင္ ဗမာအမည္ကိုခံယူပါ။
အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ခံကြ်န္ဘ၀မွာ မေနလိုၾကတဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔အဘိုးေတြ၊ ဘိုးေအေတြကေတာ့ ကူလီ မျဖစ္ခ်င္၊ သူ႕ကြ်န္မ ျဖစ္ခ်င္တဲ့အတြက္ တို႔ဗမာအစည္းအရံုးၾကီးကို တည္ေထာင္ကာ 'သခင္မ်ဳိးေဟ့ တို႔ဗမာ'ေၾကြးေၾကာ္ျပီး လြတ္လပ္ေရး ၾကိဳးပမ္းခဲ့ၾကတယ္။ သူတို႔ေသြးေျမအက်ခံျပီး တိုက္ပဲြ၀င္ခဲ့ၾကလို႔ လြတ္လပ္ေရးရၾက၊ သခင္ေတြျဖစ္ၾကကာမွ သူတို႔ရဲ႕ေခြ်းေတြ၊ ေသြးေတြအက်ခံ တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကလို႔ ကိုယ့္တိုင္းကိုယ့္ျပည္နဲ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ရင္ေကာ့ရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့ၾကတာကို ေက်းဇူးကန္းေမ့ေလ်ာ့ကာ သူတို႔ေခၚခဲ့ၾကတဲ့ဗမာအမည္ကို ပစ္ပယ္၊ သူတို႔ပယ္ခဲ့တဲ့ ျမန္မာအမည္ကို သံုးခ်င္ၾကတာဟာျဖင့္ အသိဥာဏ္ ေခါင္းပါး၊ ဗဟုသုတနည္းပါး၊ 'အ၀ိဇၨာပိတ္ကာဆို႔' ေနပံုကို ေဖာ္ျပေနတာပဲ ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။

ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး ၾကိဳးပမ္းမႈ သမိုင္းဆိုတာမၾကာလွေသးတဲ့ သမိုင္း (Recent History) ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသမိုင္းေခတ္ထဲေနခဲ့တဲ့ လူေတြ ကေန႔ထက္ထိ သက္ရိွထင္ရွားရိွေနေသးတာ ေထာင္ေသာင္းဂဏန္း မကရိွပါတယ္။ ဒါကိုပဲ ေျဗာင္လိမ္မွတ္ တမ္းတင္ခ်င္တဲ့ လူေတြကလည္း ရိွေသးတယ္။ သူတို႔ေရးတဲ့စာထဲမွာ 'သခင္မ်ဳိးေဟ့ တို႔ျမန္မာ' 'ျမန္မာျပည္သည္ တို႔ျပည္' 'ျမန္မာစာသည္တို႔စာ'စသျဖင့္ ေရွးလူၾကီးေတြေျပာခဲ့တဲ့ ဗမာကို ျမန္မာနဲ႔အစားထိုး၊ လိမ္ညာျပီး ျပင္ေရးထားတာေတြ ရံဖန္ရံခါ ေတြ႕ရတတ္တယ္။ ေတာ္ေတာ္လည္း တတ္ႏိုင္တဲ့လူေတြပဲ။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ဟာ အမွန္တရားကို ျမတ္ႏိုးၾကရမယ္။ သမိုင္းကိုမွန္သထက္မွန္ေအာင္ အားထုတ္ၾကရမယ္။ သမိုင္းကို မျပင္သင့္ဘူး။ ကိုယ့္ ပုဂၢိဳလ္အက်ဳိး၊ ကိုယ့္အဖဲြ႕အစည္း အက်ဳိး၊ ဘယ္အက်ဳိးကိုမွငဲ့ကြက္ၿပီး သမိုင္းကိုျပင္တာမ်ဳိး မလုပ္စေကာင္းဘူး။ အဆံုးတေန႔မွာ သမိုင္းဆိုတာ အမွန္ေပၚၿမဲ ျဖစ္တတ္ေသာ္လည္း ကိုယ့္ပေယာဂေၾကာင့္ျဖင့္ အခိုက္အတန္႔ပဲျဖစ္ေစကာ သမိုင္းတစိတ္တပိုင္းကို အလဲြလဲြအမွားမွား ေရးထိုးထား တာမ်ဳိး မျဖစ္သင့္ဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဗမာလူမ်ဳိးေတြဟာ ပေဒသရာဇ္ေခတ္ကစျပီး သမိုင္းကို လိမ္ညာ ေရးထိုးတဲ့အက်င့္ အင္မတန္ရိွခဲ့တယ္။ အဲဒီဗမာ့အက်င့္ဆိုးၾကီးကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ဖို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ကေန႔ေခတ္ ဗမာေတြ ၾကိဳးစားၾကရမယ္။ 'တေကာင္းအဘိရာဇာ တို႔ဗမာသာကီမ်ဳိးေပမို႔'ဆိုတဲ့ ကိုယ္က တိဘက္ႏြယ္ျဖစ္ပါ လ်က္ ကုလားဘုရင္ေတြနဲ႔ အမ်ဳိးေတာ္ခ်င္တဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘိုးေဘးေတြရဲ႕မေတာ္မတရား စိတ္ကူးယဥ္ ေမွ်ာ္ေခၚမႈၾကီးကို ေလထဲလႊင့္ပစ္လိုက္ရမယ္။

တရုတ္က ကြ်န္ေတာ္တို႔လူမ်ဳိးကို 'ျမင္က်င့္ရင္' လို႔ ေခၚပါတယ္။ အဲဒီ 'ျမင္က်င့္'က ျမန္မာ ျဖစ္လာသလားလည္း မေျပာတတ္ဘူး။ ကုလားက ဘရမာလို႔ေခၚတယ္။ ပါဠိျဗဟၼာကို ကုလားလို အသံထြက္တာပါပဲ။ ဒီျဗဟၼာကို အဂၤလိပ္က Burma လို႔ စာလံုးေပါင္းလိုက္တယ္။ ျပင္သစ္က Birma လို႔ စာလံုးေပါင္းလိုက္တယ္။ ရုသွ်က လည္း ျပင္သစ္အတိုင္းယူ Birma လို႔ စာလံုးေပါင္းတယ္။ ဂ်ပန္ကလည္း ဒီအတို္င္းပဲယူတယ္။ သူ႕ႏႈတ္၊ သူ႕လွ်ာနဲ႔ရြတ္ဆိုလို႔ေကာင္းေအာင္ R ကိုေတာ့ Ru ရု လုပ္ပစ္လိုက္တယ္။ ဒီေတာ့ ဘိရုမာ ျဖစ္သြားေရာ။
ဒီနိုင္ငံျခားအေခၚအေ၀ၚေတြကိုၾကည့္ရင္ ဗမာကို အနည္းငယ္စီ ေျပာင္းလဲျပီး ေခၚထားတာခ်ည္းျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕ၾကရတယ္။ ျမန္မာကို ေျပာင္းလဲျပီး ေခၚထားတာမေတြ႕ရဘူး။ အဲဒီေတာ့ ေရွးက ဗမာနဲ႔ဆက္ဆံတဲ့ လူမ်ဳိးျခားတိုင္းလိုလိုကလည္း ဗမာပဲေခၚၾကတယ္။ ျမန္မာမေခၚၾကတာကို ေတြ႕ၾကရတယ္။ ေစာေစာကျဖင့္ အဂၤလိပ္ေတြက ဗမာကို အဲဒီေခတ္ မင္းေနျပည္ျမိဳ႕ေတာ္ အင္း၀ကိုအေၾကာင္းျပဳကာ 'အ၀' Ava လို႔ ေခၚခဲ့ၾကရဲ႕။ A mission to the kingdom of Ava (အ၀ ဘုရင့္နိုင္ငံသို႔ သံတမန္အဖဲြ႕သြားေရာက္ျခင္း) စသျဖင့္။

ဒါေပမဲ့ ဗမာဘုရင့္အစိုးရက ေရးသားတဲ့ မွတ္တမ္းမွတ္ရာ၊ သ၀ဏ္လႊာ၊ ေမာ္ကြန္းစသည္မွာေတာ့ ျမန္မာ ကိုပဲသံုးတာကို ေတြ႕ၾကရတာကို မွတ္သားရပါတယ္။ ျပည္သူေတြေျပာတဲ့ဆိုတဲ့ စကားေတြမွာသာ ဗမာ အမည္ကို သံုးတာပါ။ အဲဒီေခတ္ ကဗ်ာ၊ လကၤာမ်ားမွာလည္း ဗမာပဲ သံုးၾကတယ္။ တိုင္းျပည္ၾကီး အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ေရာက္ေတာ့ အခ်ဳပ္ တန္းဆရာေဖက 'ဗမာေတြ စည္းကမ္းေဖာက္လို႔ ထီးနန္းေပ်ာက္ျဖစ္ျပီ' အစရိွတဲ့ ေတးထပ္ကိုေရးဖဲြ႕ခဲ့တယ္။ အတြင္းမွာလည္း 'ဗမာခ်င္းက်ေတာ့ ေခြးလို ေဟာင္သည္' စသျဖင့္ ညႊန္းေရးထားတယ္။
အိႏၵိယက ပညာရွင္တို႔က ပါဠိလိုေရးသားရာမွာ ဗမာျပည္ကို ျဗဟၼေဒသ၊ ဗမာစာကို ျဗဟၼီလို႔ ရည္ညႊန္းၾကတယ္။ ဗမာျပည္က ပညာရွင္ေတြကေတာ့ ဗမာျပည္ကို မရမၼရ႒၊ ဗမာစကားကို မရမၼဘာသာလို႔ သံုးႏႈန္းေလ့ရိွၾကတာကို ေတြ႕ၾကရတယ္။ ဗမာပညာရိွေတြက ဗမာဆိုတဲ့ အမည္ကို ျဗဟၼေ၀ါဟာရနဲ႔ဆက္စပ္ျပီး မျမင္ၾကတာကို တအံ့တၾသေတြ႕ ၾကရတယ္။ မရမၼဆိုတဲ့ ပါဠိေ၀ါဟာရကို ဗမာပညာရွင္ကလဲြလို႔ ဘယ္ႏိုင္ငံျခား သား ပါဠိပညာရွင္ကမွ သံုးႏႈန္းၾကတာကို မေတြ႕ရတာကလည္း ထူးဆန္းအံ့ၾသစရာ အခ်က္တခ်က္ပါပဲ။

ေမာင္သာႏိုး
News Watch(ေစာင့္ၾကည့္သတင္းဂ်ာနယ္)မွ